پرسش و اعتراض در نیایشگاه توآ

همراهان گرامی ، همانطور که می دانید استعدادهای فردی فیزیکی و ژنتیکی اشخاص مختلف هستند وزمان آموزش فرد نیز به آن وابسته است .
هنگامی که شروع می کنیم به آموختن یک هنر رزمی مانند کونگ فو توآ ، بسیار طبیعی است که هرکسی ازاستعدادهای فردی و مادرزادی خود در هنگام آموزش کمک بگیرد و در برخی از موارد بهتر از دیگران باشد و این خیلی هم خوب است ، ولی چیزی که من در طول سالیان متوجه آن بوده ام ، متاسفانه برخی برای چیزهایی الویت قائل می شوند که در حقیقت مسائل جانبی و کمک کننده برای یادگیری توآ هستند.

برای اینکه گفته من کمی روشنتر شود باید ابتدا به این اشاره کنم که دو چیز را باید از هم سوا دانست ، یکی آماده سازی فیزیکی برای یاد گیری فنون است و دیگری خود فنون کونگ فو توآ هست .

همانطور که آگاهید ما پیش از اجرای فن ، با نرمشهایی که فقط ویژه کونگ فو توآ نیستند بلکه در رشته های ورزشی و رزمی دیگر نیز بکار گرفته می شوند ، به گرم و نرم کردن تن پرداخته تا از آسیب دیدگی جلوگیری نموده و در ضمن ماهیچه های لازم را برای اجرای فنون مختلف بسازیم . در این میان از فنون یوگا نیز که خود رشته دیگری است و همزمان اثرات فیزیکی و روانی بر تن دارد استفاده می کنیم . تمرین های سرعتی ، کششی ، تعادلی ، قدرتی و غیره انجام می دهیم .

کسانی هستند که این کارها را از زمان کودکی آغاز می کنند که در آن هنگام همانطور که می دانید شکل دادن به تن آسان تر است و یا بدلیل ژنتیکی برخی بدن نرمی دارند و از همان ابتدای ورود مثلا خیلی آسان پاباز را انجام می دهند ، یا پیش از ورود به دنیای توآ ، ورزش هایی مانند ژیمناستیک انجام داده و خیلی ساده می توانند روی دو دست راه بروند و پشتک و وارو بزنند . خوب طبیعی است که در این زمینه بهتر از دیگران این کارها را انجام می دهند یا یوگی هستند و پایشان را خیلی آسان پشت گردنشان قرار می دهند . خوب همه این توانایی ها که هرکدام از ما کم و بیش داریم که دیگران شاید نداشته باشند بسیار خوب است ، ولی اشتباه نشود که انجام و نمایش اینها فقط کونگ فو توآ نیست .

متاسفانه بسیار دیده می شود که عده ای با به نمایش عمومی گذاشتن اینگونه کارها و توانایی های جانبی خود می خواهند با ایجاد شگفتی در بی خبران یا کودکان و نوجوانان نا آگاه ، عده ای را دور خود جمع کنند تا مورد تحسین آنها قرا بگیرند و این در زمانی است که از اجرای ساده ترین فنون کونگ فو توآ ناتوانند ، یعنی یک فن را درست نمی توانند توضیح داده یا تشریح کنند و پی به اهداف کونگ فو توآ نبرده اند ولی دارند بعنوان استاد آموزش می دهند. آنها فراموش می کنند که سیرک بهترین جای نشان دادن کارهای خارق العاده و عجیب است و نه معبد توآ .

یکی از چیزهایی که یک کونگ فو کار راستین در طول زمان می آموزد تواضع است .
دوری از خود نمایی ، فریب ، دروغ و بسیاری کارهای ناپسند دیگر است .
او توانایی های فردی خویش را بکار می گیرد تا فنون را درست آموخته و سپس بدیگران آموزش دهد .
اگر تبلیغی در این راه می کند برای خود نمایی نیست ، بلکه با هدف شناساندن توآ یا مستند کردن آن برای آیندگان است .

معبد یعنی نیایشکاه ، جایی که یک توآ کار نیایش به تن می کند. مکانی که در آن ذره ذره وجودش را می شناسد ، ضعفهایش را می بیند و با تلاش و عرق ریختن در آن پایگاه اندیشه را استوار نموده تا در آن به جستجوی خویش نشیند و این است که آنجا را تبدیل به مکانی مقدس می سازد .
یک کونگ فو توآ کار راستین نیازی به خود نمایی ندارد ، نیازی به دست زدن و اثبات خویش ندارد .
برای همین است که کونگ فو توآ را راه دانایی می خوانند .
بدانید ، کسانی که پیش از شناخت خویش در تلاشند خود را به دیگران بشناسانند هنوز خام هستند و در اندیشه باز نشده اند.

یکی از چیزهایی که استاد گرامی اقای جلیل زاده در معبد توآ بر آن تاکید می نمایند، اعتراض به نادرستی هاست .

برخی همراهان متاسفانه در معابد به احترام استاد آموزش ، اگر کاری نادرست انجام شود ، با وجود آگاهی از آن ، اعتراضی نمی کنند .
در گذشته ، زمانی استاد جلیلزاده در آموزشهای خود گفتند که در معبد بالا بردن یک مشت بنشانه پرسش است و بالا بردن دومشت همزمان بنشانه اعتراض به چیزی است . اوتایمی فقط جای مبارزه فیزیکی نیست ، بلکه نبرد اندیشه ها نیز باید همواره با رعایت مقررات در آن انجام گیرد.

ادب و تعارف از رسمهای خوب ما ایرانیان است ولی متاسفانه اکثر ما آن را اشتباه یاد می گیریم و نسنجیده استفاده می کنیم . ادب و احترام به معنای چشم پوشی از نادرستی ها نیست . بسیار دیده ام که همراهان یک استاد ، برای ارج نهادن به آنچه آموحته اند و از روی احترام در مواردی که استادشان کار نادرست و یا ناپسندی انجام می دهد ، سکوت که هیچ حتی چشم بر حقیقت بسته و به پشتیبانی او بر می خیزند.
آنها فراموش می کنند که با این کار همه گذشته خوب و راستی و درستی و وجدان خویش را زیر سوال می برند تا استادشان از آن نفع ببرد.
اعتراض که نباید با بی ادبی و بی احترامی همراه باشد . اعتراض را می توان به اشکال گوناگون نشان داد. مثلا ترک معبد ، گفتگوی دوستانه و انتقاد آمیز یا با رفتار مناسب جهت آگاه کردن شخص.

همراهانم ، در پایان سخنم شما را فرا می خوانم ، در راه دانایی چشم دلتان را به روی راستی و درستی ها نبندید ، تعارف بیجا نکنید، احترام را دنباله روی کورکورانه ندانید. از کسانی که به شما چیزی آموزش می دهند آنقدر بپرسید تا به ریشه ها دست پیدا کنید. اگر کسی ادعایی می کند ، سند و مدرک بخواهید و تلاش کنید که آلوده یک منظومه پلید نشوید تا در آن به جایی برسید . کاری که می کنید مانند ساختن یک ساختمان است ، بکوشید همان آجر نخستین را درست بگذارید .

منبع(+)